Engelleyemediğimiz düşüncelerle başımız hep dertte. Obsesif düşünceler insanları hep daha ağır bunalımlara sokuyor.
Düşünmemeye çalıştıkça,beynine yapışmış kene gibi, rahat bırakmıyor insanı.Olay bu aslında…
Çocukken yaşadığın bir travma varmış. Üzülmüşsün,derinden etkilemişsin ama çocuksun ya unuttuğunu sanmışsın. Sonra bir gün hiç beklemediğin bir anda,altın tepsiyle sunuyor toksik düşüncelerini.Teklif etmiyor, bir kere ısrarla aldırıyor tepsidekileri bir bir …Hiç anlamıyorsun ne olduğunu. Bir iki derken bir bakmışsın yıllar önce hatırlayamadığın travman bir anda karşında.Kötülüyor her şeyi sana, iyi hissetmek ne mümkün? Sonrasını düzeltmeye çalışmak oldukça yoruyor insanı. Çabalıyorsun,kendince araştırmaya başlıyorsun ama yetersizsin.Yetemeyince de bir bakmışsın hekim kapısındasın.Bu kez ilaçlar teklif ediliyor. Bir iki yutunca iyileşirsin sanıyorsun uykuya,yemeğe doymuyorsun.Ama bir rahatlık gösteriyor kendini yavaştan.Hayatı yeniden sevmeye başlıyorsun. Sanki yeni doğmuş bir bebek gibi huzurlu,sıkıntısızsın.
Ütopik bir hayata geçiş yapmış gibisin.Her güne mutlu uyanıp,günü hiçbir sorun olmadan bitiriyorsun.İç huzurun zirvede.Öyle alıştın ki en sevdiğin lezzet olmuş biricik şekerlerin…Ama artık bırakmaya karar verdin,bir yoksunluk olacağını biliyorsun ama,azimlisin.Bırakabilirsin.
Bir kere dünyayı fethedersin o güvenle ! Uzunca bir zamandan sonra kullanıp atıyorsun ilaçları bir kenara,iyileştin sanıyorsun.Çünkü obsesyonların arkasına bakmadan kaçıyor senden. hayatını geri aldın gibi birşey var içinde. Mutlusun artık hedeflerine ulaşmaya çabalıyorsun.Düşüncelerinde seni rahatsız eden tek birşey yok.Aklın pak, ruhun tazelenmiş gibi.Ama gel gör ki bir kere üzülmeyedur nasıl da tetikliyor herşey seni, bağıra çağıra gelmek istiyor sana alt ettiğini sandıkların.İnsanoğlu ne acizdir hiç bilmiyor ki bir kere uğramayadursun sana o zalim kaygılar, ileri giderse bu sefer o kazanacak. Onu bilir gibi gelmiş kapına tık tık … Engelleyemediği düşüncelerden yorulan insan, artık onların esiri olmuş.Nereye sürülürse oraya gider olmuş.
Yani söylemek istediğim açıktır arkadaşlarım: Aklınızı sevin, ona çok yüklenmeyin,onu şımartın, onu dinlendirin, ona istediği şeyleri verin, sonra içinde kalırsa çok üzülürsünüz …
madamak 